Η εγκατάσταση αποτελείται από 4 ισομερή τμήματα που αν ενωθούν αποτελούν ένα τραπέζι μεγάλων διαστάσεων. Στην επιφάνειά τους φέρουν κολλημένα προπλάσματα από σκεύη εστίασης φτιαγμένα από γύψο. Οι επιφάνειες είναι εγκλεισμένες σε σκελετούς από ξύλο που λειτουργούν ως κιβώτια ή συσκευασίες.
Το έργο ιχνηλατεί το κενό της συλλογικότητας των ανθρώπων έτσι όπως αυτή εκφράζεται μέσω της συνεύρεσης τους σε ένα γεύμα ή σε ένα συμπόσιο. Η απουσία ανθρώπων, τα αψεγάδιαστα στρωμένα τραπέζια με την πλήρη εξάρτηση ενός επίσημου δείπνου εντείνουν μια διάθεση μάταιης προσμονής και ενδεχόμενης εγκατάλειψης.
Ο τρόπος που έχουν εγκιβωτιστεί οι επιφάνειες των τραπεζιών υποδαυλίζει το διφορούμενο αίσθημα της παραίτησης και της προσμονής, της απουσίας αλλά και της ετοιμότητας των αντικειμένων προς χρήση.
Αυτός ο διφορούμενος και αντιφατικός τρόπος θέασης του έργου είναι και το μήνυμα του, η πρόσκληση του για γόνιμο διαλογισμό και ενδοσκόπηση.