Ένα γεωμετρικό «γεγονός» στο χώρο (στάσιμο κύμα) περιγράφεται από μια διαφορική εξίσωση τριών (3) μεταβλητών, όσες και οι τρεις (3) διαστάσεις.
Με αφορμή τη γεωμετρική εξίσωση του κύματος δημιουργήθηκε ένα έργο με τη χρήση αταίριαστων υλικών, επιδιώκοντας παράλληλα την ισορροπία μεταξύ τους.
Η τελική εικόνα του έργου μας δίνει τη φόρμα μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης θεωρίας μέσα από τη χρήση ενός υλικού (εργόχειρο) που έχει λαογραφικούς και κοινωνικούς συμβολισμούς – αναφορές.
Παράλληλα εντάσσεται ένα ψυχρό οικοδομικό υλικό, όπου η δύναμή του αναμετράται με αυτή της ανθρώπινης ενέργειας μέσα από αντιθέσεις και συσχετισμούς επιδιώκοντας την ιδεατή εξίσωση της ύλης με το πνεύμα.
Η συνολική αξία των σχημάτων, το πάντρεμα των υλικών, η συσχέτιση του αντικειμένου (γεωμετρική εξίσωση) με το υποκείμενο (εικαστική έκφραση), εντάσσουν στο χώρο την τρισδιάστατη φόρμα.